De Woutjes

Een door blessures getroffen thuisteam trof een tegenstander die middenin de Oktoberfeesten zat.

Nog geen kwartier waren we bezig toen onze doelman, door de wind verrast, de bal in het eigen doel zag verdwijnen. Dawid Krol bracht de thuisploeg op gelijke hoogte met een boogbal nadat de arbiter de voordeelregel toepast. Nog voor de rust kwamen de roodwitten op voorsprong door Jimmy van der Schoor die de bal in de kruising schoot.

Nadat Louange Kinsungila vergat de voorsprong uit te breiden kwamen de gasten terug door voor open goal te scoren. Er kwamen meer kansen voor de thuisploeg en het duurde niet lang voordat Loulou de 3-2 aantekende. Gionel Paulo deed de wedstrijd op slot door de 4-2 op het scorebord te zetten en Tongelre aan de kop van de stand in 5F te brengen.

 

De wedstrijd begon goed met de aftrap door de pupil van de week, eindelijk weer terug na jaren afwezigheid.

Een goed combinerende thuisploeg domineerde de eerste helft. Na een kwartier opende Romano van den Baar de score door te profiteren van een weifelende verdediging. Niet veel later viel het mooiste doelpunt van dit seizoen toen Frank Hiemstra met een volmaakte omhaal de thuisploeg op 2‑0 zette. Nog voor de rust verraste Fatih Yildiz de doelman van de gasten met een lobje.

De tweede helft verliep aanvankelijk rommelig. De bezoekers kwamen via een makkelijk gegeven strafschop nog even terug. Tongelre leek wakker geschud na deze treffer en het was Louange Kinsungila die op fraaie wijze de doelman van de zwart-witten omspeelde en de bal over de doellijn stillegde. Waalre profiteerde nog een keer van een foutje in de defensie voordat Loulou opnieuw in de diepte werd gestuurd en de eindstand op hèt scorebord zette.

 

 

In een meer dan open wedstrijd gaat Tongelre 5 tegen Unitas met 1‑1 naar huis.

Het nieuwe elan doet zich op het veld meteen gelden. De gasten nemen meteen het initiatief en de eerste kansen dienen zich aan. Pas na 20 minuten doet Unitas van zich spreken, maar Tongelre blijft de lakens uitdelen. Met zoveel overwicht had de wedstrijd bij de rust eigenlijk al gespeeld moeten zijn.

Ook in de tweede helft is het spelbeeld niet veranderd en blijft Tongele fris van de lever doorgaan met kansen creëren. Bij slechts 1 uitbraak moet Thijs een weergaloze redding in huis hebben. Het blijft kansen regenen en het begint op een complete schiettent te lijken, maar de bal wil er maar niet in!! Unitas begint kansen te ruiken omdat Tongelre ongeduldig begint te worden. En ja hoor......vanuit het niets komt Unitas op voorsprong, met nog een kwartier te spelen. Dit geeft de gastheren een boost en de 2‑0 ligt op de loer. Met nog 10 minuten op de klok komen de gasten toch terecht langszij. Youri poeiert een vrije trap binnen.

In de laatste fase kan het alle kanten op en krijgt Unitas nog een geweldige kans op 2‑1. Na het laatste fluitsignaal (met een goeie scheidsrechter die net als Hans de gave heeft om onzichtbaar te leiden) is iedereen toch wel tevreden, met name Unitas natuurlijk. Tongelre speelde met opgeheven hoofd maar kwam net tekort door het ontbreken van killersinstinct.

Los van de eerste wedstrijd presenteert Tongelre zichzelf met een nieuw elan. Vier uit vier met een doelsaldo van 3‑5. En dan hebben we ook nog heel wat punten laten liggen. Het kan slechter!

Overigens vol lof voor onze illustrator Robert, die telkens weer iets toepasselijks weet te vinden met veel humor. Zijn contract is gelukkig weer verlengd.

Zaterdagmorgen 5 oktober kwam Luut Sanders samen met haar zoons Erik en Wilbert een kijkje nemen bij de Woutjes, vernoemt naar haar man Wout. Het was een mooie dag met veel enthousiaste kinderen.

Luut werd ook nog even in het zonnetje gezet, zoals je op de foto's kan zien. Luut, Erik en Wilbert, nogmaals bedankt voor jullie inzet en financiële bijdrage. Mede dankzij jullie zijn de Woutjes een groot succes !

Tegen SBC, de vroege koploper, heeft de thuisclub verzuimd de drie punten in eigen huis te houden. Er is vertrouwen getankt na afgelopen week en dat was ook goed terug te zien op het eigen veld. Tongelre start dan ook goed aan de wedstrijd en krijgt al snel een terechte penalty toegewezen. Wederom onberispelijk binnen geschoten door Koko. Echter enkele minuten daarna is het alweer 1‑1. Dan ontwikkelt zich een wedstrijd waarin Tongelre (vooral in de tweede helft) steeds beter wordt en SBC amper iets te vertellen heeft in grote delen van de wedstrijd. Het verleidt Theo er toe om de term totaalvoetbal weer eens uit de oude doos te halen.

Tijdens de rust wordt een sperwer waargenomen die, stil hangend, het publiek observeert.

In de tweede helft krijgt SBC nog wel een grote kans, maar voor de rest is het Tongelre dat de klok slaat. Veel balbezit, veel meer geduld, veel grote kansen en volwassen spel.

Maar omdat het 1‑1 blijft begint iedereen toch wel te accepteren dat dit gelijkspel ook een mooi resultaat zal zijn. Totdat in de allerlaatste minuut door een uitbraak, de ongelukkige 1‑2 valt. Toch weer in eigen voet geschoten in de laatste seconden. Onszelf benadeeld door deze wedstrijd niet al veel eerder in het slot te gooien.

Nog dank aan de voortreffelijke Marco T. als assistent-scheidsrechter van vorige week en ook nog gefeliciteerd vandaag. Kan niet op, Marco!

 

In een bizar verlopen wedstrijd trok Tongelre uiteindelijk aan het langste eind.

We begonnen een half uur te laat omdat bij de controle van de pasjes enkele spelers hun geboortedatum waren vergeten waardoor een paar nieuwe spelers moesten worden opgeroepen.

Het begin verliep zeer soepel voor de bezoekers die via een kopbal van Frank Hiemstra de score openden. Via Louange Kinsungila kwamen de gasten aan een 0-3 voorsprong. Toen bij een uitval van de gastheren doelman Danison Diaz hands maakte buiten de zestien kon hij vertrekken en moest Tongelre met tien man verder. Nog leek er niets aan de hand als Loulou een zuivere hattrick noteerde. Op slag van rust kwam Tivoli op 1-4.

De tweede helft kwam de thuisploeg nog terug tot 3-4 voordat Loulou zijn vierde doelpunt scoorde. In de slotfase kwamen de gastheren nog terug maar dat was niet voldoende.

 

Ook dit seizoen zijn onze jongste leden (4, 5 en 6 jaar) weer actief op de zaterdagochtend. De Woutjes, vernoemd naar dhr. Wout Sanders, worden dit seizoen getraind door 4 fanatieke dames. Het blijkt een perfecte combinatie te zijn, want het aantal Woutjes groeit met de week!

“Nooit opgeven, altijd doorgaan” was het devies van de eerste thuiswedstrijd van ons vaandelteam.

Al na tien minuten kwamen we op voorsprong door Lulu die alert reageerde op een door de doelman van de bezoekers weggestompte bal. De eerste goal thuis in het nieuwe seizoen was een feit. We kregen meer kansen maar een lobje van Jimmy en een schot van Lulu met zijn chocoladebeen miste net doel. Net voor de rust kwamen de bezoekers op gelijke hoogte door de bal over de doellijn te drukken.

De tweede helft begonnen we weer met een overwicht maar de bezoekers kwamen op voorsprong met een fraai afstandsschot. Nadat een doelpunt van de thuisclub was afgekeurd wegens buitenspel en de gasten uit een counter in de 80e minuut  de 1‑3 scoorden leek de strijd verloren. Fatih Yildiz tekende vijf minuten voor tijd de aansluitingstreffer aan uit een vrije trap en in de slotminuten gebruikt Lulu letterlijk en figuurlijk zijn hoofd om ons op gelijke hoogte te brengen.